1 Yaşıma Daha Girdim

Dün itibariyle, yaşanmışlıklarıma 1 yıl daha ekledim. 

1 yıl daha büyüdüm, 

1 yıl daha öğrenciydim,

1 yıl daha şaşırdım, 

1 yıl daha değiştim ve

her şey 1 yıl daha artık…

*Bilmenin anlamaya yetmediğini,

*Yaşamanın öğretmenlerin en büyüğü olduğunu,

*Kelimelerin anlatamadığı şeylerin hayatın çoğunu oluşturduğunu,

*Belirsizlikle henüz yeteri kadar barışık olmadığımı,

*Kontrol edemediğimde teslim olmayı seçmenin beni hayli zorladığını,

*İtiraf etmenin kaçınılmaz olduğunu,

*Seçme özgürlüğünün hem gerekli hem çetrefilli hem de özgürlüğün en büyük tehdidi olduğunu,

*En sevdiğimi bazen gözümün görmediğin,

*”En”in ne demek olduğunu unutabildiğimi,

*Ve hatta “en”in hiç olmadığını,

*İnsan olmanın her yönüyle “insan olabilmek” olduğunu,

*Düşüncenin her şeyin başı ve aynı zamanda her şeyin sonu olduğunu,

*Bugün düşündüğümü yarın düşümde bile görmek istemeyebileceğimi,

*Kendini zihinden sıyırmanın, eti tırnaktan ayırmak kadar acılı olduğunu,

*Su gibi akıp hava gibi esmenin, bir tsunamiyle bir hortuma nal olabileceğini,

*“Yeter” demezsen yetmeyeceğini,

*Azın çok olduğunu hatırlamayı,

*Kendimle zaman geçirince işlerin hiç de öyle olmadığını, 

*Öyle olmayınca, böyle de olamadığını, 

*Şöyle böyle yaşamanın, tam tamına yaşamak olmadığını,

1 yıl daha dolu dolu yaşadım.

Çok  sevdiğim bir arkadaşımın dün beni kutlarken “Ara sıra düşünmelerini de tatile çıkarmayı ihmal etme” dileğiyle, kendine kattığım farkındalık da cabası.

Hepsi insana dair, ne yaşandıysa ne yaşanacaksa ve ne yaşanıyorsa.

Her ne olursa olsun hayatta (ama her ne olursa!) terazinin bir kefesine yaşamayı diğer kefesine ise hayata dair “her şeyi” koyduğunuzda, hep yaşamak galip geliyor. İstisnasız..

Tüm bahsettiğim satırların her biri üzerine roman yazılabileceğinin de farkındayım ☺️ Telaşa mahal yok, belki bir gün o da olur.

Nefes alıyorsak, yola devam… 

1 yıl işte böyle geçti.. 🥂

İyi ki..

• Posted in: Uncategorized